پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

سید محمد‌مهدی میرباقری که طی دو دهه اخیر ریاست فرهنگستان علوم اسلامی قم را بر عهده داشته است، تقریبا طی یک دهه اخیر به‌مرور در فضای سیاسی کشور فعال شده و این فعالیت روند رو به رشدی گرفته است؛ به‌گونه‌ای‌که شاید بتوان گفت با توجه به جایگاه او در فضای رسانه و فعالیتش به‌عنوان یکی از چهره‌های ساکن در قم، احتمالاً با تئوریسینی روبه‌رو شده‌ایم که جا پای استاد خود (مصباح یزدی) گذاشته و به‌عنوان رئیس «جریان آکادمی» در همان مسیری حرکت می‌کند که مطلوب مصباح بوده است. نگاهی به سیر فعالیت‌های میرباقری نشان می‌دهد که او پس از اینکه به ریاست فرهنگستان علوم اسلامی قم می‌رسد، در دهه اول بیشتر فعالیت‌هایش در چارچوب اهداف فرهنگستان بوده است. به‌عبارتی در دهه اول خبری از اظهار‌نظر سیاسی توسط او به‌صورت چشم‌گیر نیست، اما اوایل دهه ۹۰ آرام‌آرام وارد فضای سیاسی کشور می‌شود. در این بین نوع نگاه او همانند استادش اجرای احکام اسلامی بدون کوچکترین تقلیلی است و همین هم موجب می‌شود که از سخنانش نوعی بنیادگرایی برداشت شود.

ارائه هزاران پایان‌نامه و حجم قابل توجه تالیفات علمی سالانه، شرایطی ایجاد کرده که برخی با بهره‌گیری از این فضا اقدام به برگزاری جشنواره‌های مختلف کرده و برای حضور آثار در رویداد‌های خود مبالغی را نیز از صاحب اثر دریافت می‌کنند؛ اما این جشنواره‌ها چه وجهه و جایگاهی دارند و اساساً از سوی چه کسانی برگزار می‌شوند؟

اهلش می‌دانند که مرحوم هانری کربن بیشتر بر این قائل بوده است که فلسفه در اسلام تئوسوفی است تا فیلوسوفی. مرحوم دکتر مهدی حائری به اصطلاح حکیم مشائی بودند و به حدت و شدت در این باب با کربن مخالف بودند و می‌گفتند فلسفه در اسلام همان فیلوسوفی است.